"Geduld moet je dus zeker hebben"

Zes weken geleden is Ben Bos, projectleider waterproject, naar Burundi vertrokken voor het opstarten van het waterproject. Ondertussen is hij al weer een week in Nederland en kijken we terug op de afgelopen weken.

De inkoop van de belangrijkste onderdelen hebben plaats gevonden. Het uitvoerende werk is gestart. De omstandigheden in Burundi zijn anders dan wij in Europa gewend zijn. Zo is er vaak geen electriciteit, afspraak=afspraak is niet vanzelfsprekend en de wegen zijn slecht.

Dit maken het totstand brengen van een omvangrijk project buitengewoon lastig. Uit de verslagen van Ben blijkt dat het noodzakelijk is om voor een goede begeleiding van het waterproject regelmatig ter plaatse te zijn. Alleen dankzij uw steun kunnen wij de mensen in Burundi helpen met dit waterproject. U kunt het waterproject ondersteunen met een donatie. Wij willen iedereen die dit project ondersteunt, hartelijk danken.

Schoon drinkwater voor 10.000 mensen komt steeds dichterbij!

Bijgevoegd het volledige verslag van Ben Bos.

Na vijf weken Burundi is het goed weer naar Nederland te vertrekken, niet dat het werk al klaar is, maar het is goed Irma, familie en vrienden  weer te zien. Het sociale leven schiet er hier bij in. Niet dat er geen contact is, van velen mocht ik mails ontvangen. Deze geven een extra stimulans om mijn best te doen het project te realiseren. Burundi is een niet Europees land en dat maakt het interessant, maar ondertussen ook wel frusterend.

Geduld
Tijd heeft hier een andere dimensie. Karakteriserend is de opmerking van Abé Gerard, de peetvader van dit project, die tegen mij zei: you have the watch, we have the time. Geduld moet je dus zeker hebben. Een voorbeeld is het geld dat reeds vorige week vanuit Nederland door Henk is overgemaakt., en waarschijnlijk wel binnen is in Dar es Salaam. Maar ondanks verzonden fax vanuit Nederland met betaalbewijs nog steeds geen bevestiging.
Toch hoop ik komende maandag een confirmatie te krijgen.

Voorbereiding bouwvergadering
Deze week, een week van voorbereiding om het project door te laten lopen gedurende mijn afwezigheid. Maandag een dag ter voorbereiding van de eerste bouwvergadering, de uitnodigingen versturen per email en bellen dat deze verstuurd zijn. Niet iedereen kijkt naar de mails is ervaring.  Agenda opstellen en de stukken schrijven. Ook een gesprek met Regideso, bijgepraat over de ontwikkelingen op de bouwplaats. Ook weer de supervisor aan de orde gesteld. Nog steeds geen oplossing. Regideso zegt geen geld te hebben voor externe supervisor. Ook nog  "even " verlenging geregeld visum. Dit keer zonder Sandrine die is de komende dagen druk met Lilianefonds.  Voor 2 dollar doen ze veel en binnen 1 uur  was het geregeld en kon ik in de namiddag het visum ophalen.

Dinsdag eindelijk de dag dat het contract van Demco terugkomt uit Muyinga. En dit dan ook definitief wordt zodat zij kunnen beginnen en we vrijdag op de bouwvergadering de details kunnen doornemen.
Ook het water van de tijdelijke bron naar de vrouw van Bruce ( Flemish gebracht ). Ter contole op PH waarde en mogelijke bacterien.

Even een probleem van Burundi: Geen stroom. Dus kun je weinig meer doen. Op kantoor donker, geen ventilator, telefoon, computer.

Geen electriciteit en geen water 
Dinsdagavond zou George op bezoek komen om te eten, maar ja als je electrisch moet koken dan wordt het niet wat. Dus afspraak gecancelled. Maar ja, dan ontdooit ook diepvries en koelkast en heb je weer een waterballet. Op woensdag voor de verandering geen water, toevallig tussen de middag warm gegeten, dus dit viel mee, Maar donderdagmorgen voor vertrek maar Muyinga ( waar zeker geen water is) nog steeds geen water. Dus via de worker ergens een emmer water geregeld om toch een beetje fris te worden.

Ondertussen de vracht geregeld voor de twee drums naar Nederland. Met toestemming van Ministerie geregeld door Thomas. Auto aftanken, diesel is net zo duur als in Nederland.

Donderdag voor vertrek nog even bij een leverancier van palen geweest, electro palen met een lengte van 16mtr. We hebben al een aanbieding en deze leverancier Wood Perfect is dus te duur. Gelukkig valt de eerste prijs binnen budget zodat de opdracht gaat naar Ferrel.

Met de auto vast in de modderige klei
Dan naar Muyinga onderweg zowaar regen, uitzonderlijk voor de tijd van het jaar.
In Muyinga samen met de aannemer naar de bron om de vorderingen te bekijken. De weg die we al zovaak gereden hebben ,naar de bron, is veranderd in een glijbaan. Ondanks de vierwielaandrijving en de lage versnelling, met wheellock, glijdend over een laagje modderige klei. Ja hoor, dan gaat hij dwars en zitten we met de achterzijde vast. Zoals altijd in een mum van tijd tientallen mensen er omheen. Met behulp van sterke mannen is het in een paar minuten gepiept en kunnen we verder, met als extra zekerheid de mannen in de achterbak. Zo komen we aan.

De bron, deze is intussen ontmanteld, blijkt  niet van onderen maar van de zijkant te komen. Uit een rots,  hierin zit als het ware een kanaal, dus in het graniet, die het water verzamelt en transporteert. Om hoogte te winnen wordt nu het bassin hoger gemaakt om op de wijze het water op natuurlijke wijze te transporten naar een verzamelbassin en vervolgens naar het bassin van waaruit het water door de pomp verder wordt getransporteerd.
Tot zover de donderdag, terug gaan de mannen gelijk mee om waar nodig ons met mankracht omhoog te duwen. In Muyinga nog even bij de Nonnen langs, kaarten ophalen voor de verkoop in Nederland, 1800 stuks deze keer.

Ondertussen is Regideso gearriveerd, maar het is al donker dus tijd om te gaan eten. De mannen stellen voor naar Kobero te gaan, dit is aan de grens met Tanzania. Hier weten ze een bijzonder restaurant. Nu het bijzondere was gebraden kip in tomaten saus met gebakken bananen. Geserveerd op twee dienbladen. Met zijn achten hebben we uiteraard met onze handen gegeten. Het nodige bier er bij en ondanks het gebrek aan electra en entourage, niet meer dan een aangeklede hut, een leuke belevenis. Op deze wijze leer je de mannen toch wat beter kennen.

De bouwvergadering
Vrijdagmorgen 8 uur bouwvergadering allen aanwezig, met uitzondering van Jonathan, directeur Odedim. Besluiten genomen over werkwijze, budgetering, financiën. Ook de planning wordt gesproken. Probleem lijkt te worden de slechte medewerking van Odedim wat betreft het financiële deel. Met name voor importheffing en TVA moet ontheffing gevraagd worden. Ook moet een bankrekening in Burundi voor ons worden geopend. We hebben Odedim nodig omdat we op deze wijze geen belastingen hoeven te betalen. Als NGO kunnen slechts zij dit regelen.
Ook de planning wordt doorgenomen. Uitdrukkelijk wordt vastgelegd dat extra kosten slechts na schriftelijk toestemming en na overleg in deze vergadering wordt gehonoreerd.
Iedere veertien dagen ook bij mijn afwezigheid zal deze vergadering worden gehouden. Sandrine zal mij dan vertegenwoordigen.

Na afloop met Demco ter plekke nog de situatie opgenomen en vastgelegd. Ze beginnen volgende week met het verwijderen van de bestaande bebouwing en daarna aanleg fundering voor het reservoir.

Dan een gesprek met de Bisschop Joachiem. Hier de problemen met Odedim besproken en gesteld dat met Jonathan afspraken maken onmogelijk blijkt. Hij geeft aan hem nog een kans te willen geven en zelf de zaak in de gaten te willen houden. Via mail zal ik hem op de hoogte houden van de ontwikkelingen.

De bron
Dan weer naar de bron, hier is getracht het bassin vol te laten lopen, dit lukt wel maar erg langzaam en het vermoeden is dat het water van de bron een andere weg heeft gevonden. Ook kan het zijn dat er ondergronds nog niet gevulde ruimten zijn. Wanneer het bassin vol is wordt er gemeten. Nu komen we slechts op de helft van de capaciteit. Dus 5 a 6 liter per seconde . Een groot probleem lijkt zich aan te dienen. Besloten wordt de bron dit weekend met rust te laten in de verwachting en de hoop dat de hoeveelheid zich zal herstellen. Indien niet, moeten we terug naar het oude niveau. Consequentie is dat we dan het volgende bassin 100 mtr. moeten verplaatsen om voldoende verval te krijgen.
 
Nu dus afwachten maar dit zal ik vanuit Nederland moeten volgen want zondag vlieg ik voor een maand terug naar Nederland. Ze zullen het even zonder mijn directe aanwezigheid moeten doen.

Net voor het donker, helaas zonder contact met Jonathan, terug in Bujumbura. En hier genoten van de zelfs warme douche, een zaligheid als je het twee dagen zonder hebt moeten doen in tropische omstandigheden. Maar zo leer je het water toch weer waarderen. Je kunt niet zonder.
Dus we blijven er aan werken de mensen van Muyinga ook dit genoegen te verschaffen.  

Groeten vanuit
Bujumbura
Ben Bos
Projectleider water
Help Burundi