Binnenkort stromend water in Muyinga Bij terugkeer van Ben Bos na een maand afwezigheid is er het nodige tot stand gebracht: • Het water vanuit de bron komt terecht in het eerste reservoir bij pomp nummer 1. De hoeveelheid water van 10 liter per seconde stroomt nu continu gedurende 24 uur per dag, 365 dagen per jaar (ruim 31,5 miljoen liter!!!) richting Muyinga. Nu dus nog in het eerste reservoir. Dat betekent: als de pompen worden gestart kan het water zijn weg vinden via het leidingstelsel en terechtkomen daar waarvoor het geld is geschonken en al het werk verzet. • Vanuit Mukoni is het elektranetwerk aangelegd naar Kyriama (3,5 km aluminium kabel). • Pompstation 1 is gereed, op het aansluiten van de leidingen op het drukvat na. Op de foto rechts ziet u water dat nu nog wegs stroomt, maar binnenkort niet meer. Dan zal het water uit de kranen in Muyinga stromen. Lees hieronder het reisverslag van Ben Bos van augustus 2012.
Zaken die nog moeten worden geregeld: • De opleverpunten, opgenomen in het proces-verbaal van de aannemer, moeten nog worden uitgevoerd • Het water moet bacteriologisch worden onderzocht • De bewaking van de pompstations moet worden overgedragen • Bij de stations worden deze week de transformatoren gemonteerd en worden de kabels naar binnen gebracht om op de motoren te worden aangesloten. • De leidingmonteurs zijn de laatste hand aan het leggen in pompstation 2. • Dan moet het reservoir in Mukoni worden aangesloten, inclusief de koppeling naar Muyinga. • Het wachten is nog op de elektramonteurs die de schakelkasten moeten installeren. Augustus 2012 De aansluiting naar reservoir 1 is gemaakt en het water kan daar dus naartoe. Het terrein is afgewerkt en er is zelfs gras gezaaid op de plaats waar eerst een groot gat was. Ook is het terrein afgezet, zodat koeien en geiten daar niet kunnen komen. Dit om te voorkomen dat de bron door uitwerpselen vervuild kan worden. Met Yvonne, de voorzitter van de vrouwenorganisatie, is gesproken over de nieuwe en bestaande openbare tappunten. Het voornemen is om alle tappunten onder verantwoording te brengen van de vrouwenorganisatie. Bovendien komt de ontwikkeling van het gebruik van sanitair aan de orde. Samen met Odedim zal een plannetje worden uitgewerkt om bij de scholen een toiletgebouw neer te zetten, voorzien van water en sanitair (toiletten, wastafels en douches). Dit wordt een voorbeeldproject voor schoolkinderen en onderwijzend personeel. Ze leren dan hoe ze moeten omgaan met hygiëne. Een aantal vrienden van Ben Bos (Theo en Dinie van Schoot, Andel en Ellie Koekoek, notaris Ben Vrielink en Ineke van Zundert) doneren de giften die zij mogen ontvangen voor dit goede doel). Een grappige bijkomstigheid in het hele proces: op de plaats voor een publiek tappunt is, tot ieders verbazing, een gebouwtje geplaatst! Zou de kraan pontificaal in de kamer staan? Ben gaat met de mensen van Regideso op pad naar Gatumba, waar een vergelijkbaar pompstation is. Dit om te bekijken welke materialen voor het aansluiten van de schakelkasten nog gevonden zullen moeten worden. Er is namelijk geen voorraad bij Regideso. Het station in Gatumba blijkt in een deplorabele toestand te verkeren. Slechts één pomp functioneert, de schakelkasten liggen voor een groot deel uit elkaar, overal liggen kabels los met open einden, de bediening geschiedt met de hand zonder dat veiligheidsmaatregelen in acht worden genomen. Ben hoopt dat deze situatie zich niet zal gaan voordoen in Muyinga. In het project van Deo, technicus van Regideso, is financiële ruimte om signalen draadloos door te kunnen geven, waardoor er geen extra kabels tussen de pompstations onderling en naar Mukoni hoeven te worden gelegd. Het blijft gedeeltelijk handwerk, omdat er nu getelefoneerd moet worden. Het vinden van goede operators is een groot probleem. Niemand is in staat om instructie te geven. Mensen moeten door schade en schande wijs worden. Ben Bos besteedt weer enkele dagen aan overleg en onderhandelingen, die voortkomen uit een eindeloze bureaucratie. In zijn verslagen klinkt de frustratie hierover regelmatig door. Donderdag 16 augustus Ben stelt de bisschop op de hoogte van de situatie. Ook hij maakt zich ernstig zorgen over de werkwijze van Regideso. Ze praten over het vervolgonderhoud en het nakomen van de gemaakte afspraken, met name het leveren aan het ziekenhuis, de eerste hulp, gevangenis, het gehandicaptencentrum Don Bosco, de scholen, enz. Ook wordt gesproken over het in beheer geven van de publieke tappunten aan de vrouwenorganisatie. In tegenstelling tot de stellige verwachting, is er deze dag niets getekend. Er vindt een gesprek plaats met de (inmiddels nieuwe) directeur van het ziekenhuis over de toegezegde eigen bijdrage van 2900 euro. De directeur geeft aan dat er weinig of geen geld is. Betaling in termijnen wordt overeengekomen. Ben gaat terug naar Nederland met een onbevredigend gevoel een onvoltooid project te hebben achtergelaten. Hij moet er maar op vertrouwen dat ook zonder zijn aanwezigheid het eerste water uit de kraan zal komen. Bron van aanhoudende zorg is met name het installeren van de schakelkasten. Pas in oktober is Ben weer in de gelegenheid terug te gaan naar Burundi en hopelijk kan hij dan met eigen ogen het water zien stromen. Jammer dat de laatste stap niet vóór zijn vertrek heeft kunnen plaatsvinden. Zelf zegt hij: ”Gelukkig zijn de mensen in Burundi wat berustender.” “You have the watch, we have the time” Wordt vervolgd… |